Wykład 10 Ciągłe błędy fazy Rozważmy teraz „ciągły” rodzaj błędów, w przeciwieństwie do rozważanych wyżej „dyskretnych”

-kubitowych jest niezmienniczy względem wszystkich elementów ; wtedy mówimy, że jest wektorową przestrzenią stabilizowaną przez , a nazywamy stabilizatorem. Wektory bazowe mogą być wykorzystane jako słowy kodu dla kodu stabilizującego. Najprostszy przykład dla zadaje zbiór ; jest rozpięta na stanach i . Zwróćmy uwagę na to, że nietrywialne elementy stabilizatora dla tego kodu pracują jako ekstraktory syndromów; one pozostawiają wszystkie stany, zawierające słowy legalnego kodu niezmienionymi i mapują wszystkie stany zmienione wskutek istnienia błędów na inne stany. Różne błędy w celu korekcji mogą być rozróżnione za pomocą ekstraktorów syndromu. Wcześniej widzieliśmy, że w przypadku prostego trójkubitowego kodu mogą być poprawione tylko odwrócenia jednokubitowe, natomiast dwukubitiwe odwrócenia prowadzą do błędnej transmisji danych a trójkubitowe odwrócenie w ogóle nie jest rejestrowane.

©operacji.org 2017
wyślij wiadomość